Dolldrums aan rustige en woeste kusten

We zijn weer thuis. Er wordt nog gewerkt aan een laatste post en het verder klaarmaken van de kaart

Laatste update: 12 juli. Laatste toevoegingen onderaan.

4 juli: Door de Doldrums waarin zich onze reis nu al weken lijkt af te spelen, hebben we ons op het golfsurfen gestort. (Al zijn het tot nu toe vooral de golven die zich over ons storten 🙂 .
Enigszins toevallig kwamen we net over de grens op de camping in St Jean de Luz terecht en na een leuk uitstapje richting Biarritz hebben we besloten om een golfsurfles te nemen. Golven genoeg dat hadden we al snel gezien. Blijkt dat enorm populair en ondanks dat we nog voor de vakantieperiode waren waren er al scholen volgeboekt (door de week!) en kwamen wij uiteindelijk terecht in Hendaye. Bij nader inzien een legendarische golfsurf locatie, maar dat wisten wij niet 🙂 . Met instructeur Paul, die veel beter Engels sprak dan hij zelf geloofde, hebben de eerste meters OP een golfsurfboard gemaakt. Erg leuk, ongelofelijk vermoeiend! Wat hebben de golven een kracht, ook al zijn ze nog geen meter hoog.

Slecht en vooral koud weer zorgt voor een radicale beslissing. We nemen honderd kilometer verderop in de Pyreneeën onze toevlucht tot een stacaravan. Helaas blijkt de verwarming niet aangesloten: het is eind juni hoor, zegt de eigenares, ons hartelijk uitlachend. Maar wel met 10 graden en veel regen. Gelukkig deed de gasoven het ook niet slecht als verwarming.
We hebben nog een paar leuke wandelingen gemaakt in een skigebied iets verderop en naar de waterval vlak bij. Die laatste bleek uiteindelijk een stuk pittiger dan verwacht. De stacaravan was prima voor het moment, maar toen het weer weer opknapte waren we blij weer naar de vouwwagen over te stappen. Lekker buiten en het bed is zo veel beter 🙂

En zo kwamen we in Biscarosse terecht. Dat bestaat uit een Lac deel en een Plage deel. De camping ligt aan het lac (met de mooie naam: Étang de Cazaux et de Sanguinet) waar ik een paar erg mooie SUP tochtjes heb gemaakt.
Maar belangrijker: we hebben een tweedehands golfsurfboardje gekocht in Biscarosse Plage, een leuk en levendig dorpje met een heerlijk strand. En prima golven waar we ons een paar dagen op hebben uitgeleefd. Omdat we een boardje ‘op de groei’ hebben gekocht hebben we dus vooral veel in het water gelegen 🙂

Op dit moment zijn we net doorgereisd naar Lesparre-Médoc waar vrienden van ons een Chambre d ‘Hôtes en Camping a la Ferme hebben. Bedoeling is om hier aan de kust te gaan golfsurfen en evt windsurfen op een van nabijgelegen meren. Maar de windvoorspelling is nog steeds weinig hoopgevend.

7 juli. We zijn nog steeds op de camping van Domain de Laguneaussan . Gerund door Pim en Laban die we al erg lang kennen.

Wind is nog steeds de grote afwezige, dus zijn we met golfsurfboardje weer naar de kust geweest en merken we dat we toch wel vlot aan het bijleren zijn. En dat het water hier, maar 150 km noordelijker veel kouder is.

Nederlands waterwerk in de Medoc.
De oostelijke kant van de Medoc die grens aan de Gironde (de rivier delta richting Bordeaux) blijkt opvallend veel overeenkomsten te tonen met een oud Nederlands polderlandschap. En dat blijkt niet toevallig.
Laban kent de historie hier (en ook in Zeeland waar hij vandaan komt) opvallend goed en heeft een soort excursie georganiseerd voor geïnteresseerde gasten om wat te laten zien van de lokale waterwerken (en natuurlijk ook de wijn chateau´s die hier het landschap domineren. Ik heb hieronder een interactief kaartje gemaakt waarop je kan zien waar we geweest zijn en met foto´s hoe het er uit zag.

In het kort komt het er op neer dat de noordoostelijke Medoc wat heuvelachtig is waarbij de dalen erg laag liggen die vroeger bij vloed onderliepen. Eeuwen geleden zijn hier, met Hollandse expertise, dijken aangelegd, afwateringskanalen gegraven en uitwateringssluizen aangelegd. En dat is allemaal nog in gebruik en de dijk is zelfs eigenlijk eeuwen lang nauwelijks aangepast. In de lager gelegen gebieden zijn ook nog veel huizen zo gebouwd dat het woongedeelte droog blijft mocht het gebied toch inunderen.

12 juli: La Palmyre. We gingen hier vooral naar toe omdat er een kleine lagune is waar je kan windsurfen en er een paar dagen wind werd voorspeld die misschien net genoeg zou zijn. Spoiler: dat was ie niet:-P Uiteindelijk was de wind oostelijker en hoewel niet genoeg om te windsurfen was het wel erg prettig als verkoeling. Het is namelijk al dagen boven de 30 graden. Eindelijk heeft de zorgvuldig uitgekozen plek-in-de-schaduw ook echt heel veel nut. En hoewel de boeren/natuur camping heerlijk rustig is tussen de mega campings in de nu losgebarsten vakantie drukte, is hij ook wel wat saai. En we hadden deze laatste week eigenlijk nog wel een keer willen verkassen voor we naar Parijs (Lollapalooza/Pearl Jam) gaan. Maar we zien we te veel op tegen het inpakken en weer opbouwen met 35 graden dat we maar hebben besloten om te blijven op dit heerlijk schaduwrijke plekje en (flinke) dagtochten te maken, vuurtorens, forten en citadellen te bekijken en te golfsurfen.

Zo hebben zijn we al twee keer naar het erg leuke Ile d´Oléron geweest. Een keer om te surfen en een keer om er helemaal omheen te rijden (er leek in de vlagen af en toe wel genoeg surf wind, maar om daarvoor nou een hele dag aan het strand te gaan zitten. Bovendien is het getijverschil hier enorm en kan je op de meeste plaatsen maar een paar uur rond hoog water varen en valt het bij laag water bijna helemaal droog.)

Morgen gaan we nog een laatste keer golfsurfen, deze keer aan de Cote Sauvage, ten noorden van La Palmyre. Dan eind van de dag zo veel mogelijk inpakken en de voortent kurkdroog opbergen (laatste keer dat we die gebruikt hebben). Donderdag gaan we dan in drie dagen naar Parijs waar we voor twee dagen een hotel hebben geboekt in de buurt van Lolla. Hotel met airco, dat is best prettig, zelfs als de nu voorspelde 44 graden niet wordt gehaald 🙂

Related Images: